Salavat, Peygamberimiz Hz. Muhammed'i (S.A.V) anmak ve ona selam göndermek anlamına gelir. Peygamberimiz, hadislerinde bu konunun önemine sıkça değinmiştir. Örneğin, Peygamberimiz şöyle demiştir: "Kabrimi bayram yeri hâline getirmeyin; bana salât ve selâm ediniz. Çünkü, sizin salât ve selâmlarınız bana ulaştırılır." Bir başka hadisinde ise, "Bana en faziletli gün olan Cuma günü çokça salât ve selâm edin. Sizin salât ve selâmlarınız bana arz edilir." buyurmuştur. Ashab-ı Kiram'dan biri, "Ey Allah'ın Resûlü! Sen vefat ettikten sonra bizim salât ve selâmlarımız sana nasıl ulaşacak?" diye sorduğunda, Peygamberimiz şöyle cevap vermiştir: "Allah, Peygamberlerin cesetlerini çürütmeyi toprağa yasak kılmıştır."

Hz. Muhammed'in (S.A.V) adı anıldığında Müslümanların salavat getirmesi, ihmal edilmemesi gereken bir görevdir. Bu, unutulmaması gereken bir vefa borcudur. Kur'an-ı Kerim'de bu konuda şöyle buyrulmaktadır: "Şüphesiz Allah ve melekleri Peygamber'e salât ederler. Ey iman edenler, siz de ona salât edin ve tam bir teslimiyetle selâm verin." (Ahzâb Suresi, 56. Ayet). Allah'ın Peygamberimize salât etmesi, ona rahmet etmesi anlamına gelirken, meleklerin ve bizlerin salât etmesi ise rahmet duası anlamına gelmektedir. Peygamberimizin rahmete erişmesi, ümmetinin yani bizlerin rahmete erişmesi demektir. Peygamberimiz, tüm hayatını ümmetini düşünerek geçirmiştir. Bir gece ümmeti için sabaha kadar Allah'a yalvarmış ve Allah da ona, Cebrail aracılığıyla, "Biz seni ümmetin için üzmeyeceğiz; seni her zaman hoşnut edeceğiz." demiştir. İsra Suresi'nin 79. Ayetinde Peygamberimize "övülmüş makam" adı altında şefaat makamı verileceği müjdelenmiştir. Bu, Allah'ın bizi Resulü ile iyi ilişkiler içinde olmaya daveti olarak yorumlanmalıdır. Salavat, bu sebeplerle Peygamberimizle aramızda bu ilişkiyi kuran ve pekiştiren bir köprüdür. Bu dualar Peygamberimize özel olduğundan, Yüce Rabbimiz bu duaları kabul eder.